بگذارید و بگذرید
ببینید و دل مبندید
چشم بیاندازید و دل مبازید
که دیر یا زود
باید گذاشت و گذشت

 ماهي كه مهرباني نورزدازيادرفتنيست....

 کم سرمایه‌ای نیست داشتن آدم‌هایی که حالت را بپرسند

از آن بهتر داشتنِ آدم‌هایی است که

بتوانی در جواب احوال‌پرسی‌هایشان بگویی :

“خوب نیستم . . . 

 .

گفت : دوستت دارم

هر چه گشتم مثل تو پیدا نشد

گفتم : خوب گشتی ؟

گفت : آره

گفتم : اگه دوستم داشتی نمی گشتی . . .

 خوش به حال فرهاد

كه تلخ ترين خاطره اش...

شيرين بود...

                                                             خدا رادوست بدار...

حداقلش این است که یکی را دوست داری که روزی به او می رسی . . .

 .

 رسیده ام به حس برگی که می داند ،باد از هر طرف که بیاید ،سرانجامش افتادن است ...

وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم.
وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتی او تمام کرد
من شروع کردم
وقتی او تمام شد
من اغاز شدم
و چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن
مثل تنها مردن

در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکار از آنانی که دوستمان دارند غافلیم، شاید این است دلیل تنهایی مان..

پدرم گفت: کوه باش، کوه شدم،



اما نمیدانست چه آتشفشانی در دل دارم!

ان روز که همه به دنبال چشم زیبا هستند، تو به دنبال نگاه زیبا باش

ان روز که همه به دنبال چشم زیبا هستند، تو به دنبال نگاه زیبا باش

همیشه همه توی بن بست زندگی برمیگردن سراغ عشق اولشون

اما چه سخته اون روزی که عشق اولت رفته باشه سراغ عشق اولش . . .

ان روز که همه به دنبال چشم زیبا هستند، تو به دنبال نگاه زیبا باش

چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم

در دریای نیلفام خوابهای شیرین شب ، صدف های رنگین خیال را می کاوم ، .شاید مروارید رویای تو را در آن یابم

چه دوستم داشته باشی و چه ازمن متنفر باشی در هر صورت بهم لطف میکنی چون اگه دوستم داشته باشی تو قلبت هستم و اگه ازم متنفر باشی تو ذهنتم (شکسپیر)

گاهی وقتا خودمو بغل میکنم ومیگم:غصه نخوردیوونه من که باهاتم….

بـارآمـدم خطــت بزنم از قلبم…

خودخودت را…

یــادت را…

اسمت را…

امــا…

فقط قلبــم پر شد از خط خطی های عاشقانـه….

شاید “من” بد کردم

شایدم “تـو” …

مهم شایدها نیست

مهم اینه که” من” و” تـو” دیگه ما نیستیم

دغدغه های یه پسر جوان : کار ندارم – پول ندارم – سربازی نرفتم – ماشین و خونه ندارم – و ….

دغدغه های یه دختر جوان – لاک ناخنم پاک شده – مهری سرویس طلا خریده – دختر خاله ام ماشین داره – مامان غذای خوب نمی پزه – عروسکم رو هنوز نخوابوندم – و …. عجب دنیای باحالی

مذیت مذکر بودن 1: – دختر نیستید 2 – همیشه خودتون هستید(100 مدل آرایش نمی کنید) 3 – فقط شما می تونید رئیس جمهور بشید 4 – فقط شما می تونید برید ورزشگاه آزادی و فوتبال ببینید 5 – برای دعوا کردن به بابا یا داداش بزرگتر احتیاج ندارید 6 – توی اتوبوس جای بیشتری نسبت به دخترا دارید 7 – در کمتر از 10 دقیقه می تونید دوش بگیرید 8 – هر جور که حال کنید لباس می پوشید 9 – در کمتر از 2 دقیقه لباس می پوشید و آماده می شید 10 – و مهمتر از همه اینکه شما هیچ وقت نمی ترشید

عشق معشوق را طعمه ی خویش می بیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید و اگر ربود با هردو دشمنی می ورزد و معشوق نیز منفور می گردد

راه كه مي روم
مدام بر مي گردم
پشت سرم را نگاه مي كنم
ديوانه نيستم
خنجر از پشت خورده ام

دو دوست با پای پیاده از جاده ای در بیابان عبور می‌کردند.بین راه سر موضوعی اختلاف... پیدا کردند و به مشاجره پرداختند.یکی از آنها از سر خشم؛بر چهره دیگری سیلی زد. دوستی که سیلی خورده بود؛سخت آزرده شد ولی بدون آنکه چیزی بگوید،روی شنهای بیابان نوشت: "امروز بهترین دوست من بر چهره ام سیلی زد." آن دو کنار یکدیگر به راه خود ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند.تصمیم گرفتند قدری آنجا بمانند و کنار برکه آب استراحت کنند.ناگهان شخصی که سیلی خورده بود، لغزید و در آب افتاد. نزدیک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد. بعد از آنکه از غرق شدن نجات یافت، یر روی صخره‌ی سنگی این جمله را حک کرد: "امروز بهترین دوستم جان مرا نجات داد" دوستش با تعجب پرسید: "بعد از آنکه من با سیلی ترا آزردم، تو آن جمله را روی شن‌های بیابان نوشتی ولی حالا این جمله را روی تخته سنگ نصب میکنی؟" دیگری لبخند زد و گفت: "وقتی کسی مارا آزار می‌دهد؛باید روی شن‌های صحرا بنویسیم تا بادهای بخشش آن را پاک کنند ولی، وقتی کسی محبتی در حق ما می‌کند باید آن را روی سنگ حک کنیم تا هیچ بادی نتواند آن را از یادها ببرد."

 اولا به نظر می رسید که زندگی بی تو یعنی هیچ …
حالا که رفتی فهمیدم که فقط به نظر می رسید …

یه بیماریه مادرزادیه لاعلاج داریم :
“هرکی رو میبینیم فکر میکنیم آدمه”
.
.
.
یه سری آدما رو نباید بالا برد
باید بالا آورد . . .

 به سلامتی درخت ، نه به خاطر میوش ، به خاطر سایش ، به سلامتی دیوار ، نه به خاطر بلندیش ، واسه اینکه هیچ وقت پشت آدم رو خالی نمی کنه ، به سلامتی دریا ، نه به خاطر بزرگیش ، واسه یک رنگیش ، به سلامتی سایه که هیچ وقت آدم رو تنها نمی ذاره .ای دوست ، معرفت چیز گرانی است که به هرکس ندهندش !یک روست وفادار ، تجسم حقیقی از جنس آسمانی هاست ، که اگر پیدا کردی قدرش را بدان .

***

عشق آن چیزی است که بیشتر از هر چیزی داشتنش را دوست داریم و بیشتر از هر چیزی دادنش را دوست داریم و هیچ کس در نمی یابد که عشق همان چیزی است که همواره داده می شود و پذیرفته نمی شود .

***

آنکه مرا خوب درک می کند ، یک روز زادگاه مرا ترک می کند .عشق مرزهای زمان را فتح می کند ، عشق هیچ مرگی نمی شناسد ، عشق بر مرگ غلبه می کند .

 روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد...

خواهم آمد گل یاسی به گدا خواهم داد 
زن زیبای جذامی را گوشواری دیگر خواهم بخشید 
کور را خواهم گفتم : چه تماشا دارد باغ ...
هر چه دشنام از لب خواهم برچید 
هر چه دیوار از جا خواهم برکند 
رهزنان را خواهم گفت : کاروانی آمد بارش لبخند 
ابر را پاره خواهم کرد 
من گره خواهم زد چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق ،سایه ها را با آب ،شاخه ها را با باد 
و به هم خواهم پیوست،خواب کودک را با زمزمه زنجره ها 
بادبادک ها به هوا خواهم برد 
گلدان ها آب خواهم داد ...
خواهم آمد ،سر هر دیواری میخکی خواهم کاشت 
پای هر پنجره ای شعری خواهم خواند 
هر کلاغی را کاجی خواهم داد 
مار را خواهم گفت : چه شکوهی دارد غوک 
آشتی خواهم داد 
آشنا خواهم کرد 
راه خواهم رفت 
نور خواهم خورد 
دوست خواهم داشت سهراب سپهری

 v